Matthijs van der Moolen

Trombone

Dankzij de hulp van Stichting Eigen Muziekinstrument heb ik nu de bouwer, Aron Vajna uit Basel, opdracht kunnen geven om aan het instrument te beginnen, en verwacht het vanaf eind 2019 of begin 2020 te gaan gebruiken. Deze bouwer heeft zich gespecialiseerd in historische koperblaasinstrumenten, en de bouwtechnieken die daarbij horen. Alles werd in de zestiende en zeventiende eeuw immers met de hand gedaan, en dat maakt een enorm (positief) verschil in klank en aanspraak van zo’n instrument.

Vrijwel alle hedendaagse bouwers (zeker degenen die ook moderne trombones maken) maken veel compromissen om de instrumenten en mondstukken meer op moderne instrumenten te laten lijken, om zo de overstap voor moderne spelers eenvoudiger te maken. Maar de klank van zulke instrumenten zal nooit gaan mengen met andere historische instrumenten, en ze bieden niet de flexibiliteit die juist zoveel expressie geeft in de oude muziek. Aron Vajna begrijpt dit gelukkig heel goed, en bouwt enkel compromisloze instrumenten. Hij bouwt ze bovendien helemaal op maat voor de musicus: ieder buisje en onderdeel wordt samen met mij bij elkaar gezocht, om zo een instrument samen te stellen dat écht bij mij past.

Natuurlijk komen hier ook meer kosten bij kijken dan voor de bouw van een moderne trombone. Zonder de bijdragen van het Fonds voor de Geld- en Effectenhandel en Stichting Niemeijer Fonds was dit voor mij niet mogelijk geweest!

Mijn nieuwe trombone wordt overigens gebouwd naar een anoniem voorbeeld in de Accademia Filarmonica di Verona, gedateerd op ongeveer 1550. Het perfecte instrument voor renaissance- en vroegbarokke muziek dus, het allergrootste en interessantste deel van het trombonerepertoire (en dus meteen mijn ‘hoofdinstrument’).

Komende twee jaar ga ik aan de Schola Cantorum Basiliensis (ook in Basel) een verdiepende master in juist deze muziek volgen, en kan ik het nieuwe instrument dus direct overal voor gebruiken. Ik kijk ernaar uit!